Fundamentele vragen

Veel mensen hebben fundamentele vragen of diep sluimerende vermoedens over het hoe en waarom van het bestaan. Welke ontwikkelingsweg gaat de mensheid als geheel en wat is daarin de rol van de individuele mens? Wat is de plaats van de mens in de ontwikkeling van de aarde en de kosmos? Waarom leven wij nu, op deze plaats, in deze tijd? Is dat allemaal puur toeval? Of maken wij deel uit van een zinvolle ontwikkeling en heeft ieder van ons daarin een eigen opdracht? Antroposofie maakt het mogelijk om zulke vragen concreet te bestuderen en door onderzoek en innerlijke scholing zelf antwoorden en inzichten te vinden.

Zelfkennis en kennis van de wereld

Het begrip antroposofie is samengesteld uit twee Griekse woorden, ‘anthropos’ en ‘sophia’, mens en wijsheid. Antroposofie kan het beste worden omschreven als een weg om door zelfkennis en kennis van de wereld te komen tot bewustwording van je mens-zijn en je menselijke waardigheid, in vrijheid en vanuit eigen verantwoordelijkheid.

Geestelijke realiteit

Antroposofie ziet de wereld niet alleen als een werkelijkheid die je door louter tellen, wegen en meten kunt kennen of verklaren. Ze gaat uit van een niet-materiële werkelijkheid, een geestelijke realiteit, die een geheel vormt met alles wat onze fysieke zintuigen kunnen waarnemen.

Ervaren en onderzoeken

Antroposofie reikt methoden aan om de geestelijke kant van ons bestaan te leren ervaren en onderzoeken. Daarbij keert zij zich niet van de wereld af maar juist naar haar toe. Alleen door het aardse leven werkelijk te leven, kunnen we het doorgronden en in verbinding komen met de spirituele kern van ons bestaan.

Innerlijke scholingsweg

Antroposofie biedt de mogelijkheid om je leven te verdiepen door een innerlijke scholingsweg. Ze nodigt je uit om met beide benen op de grond vorm te geven aan een spirituele levenshouding. En zo, juist door je in te zetten voor anderen en voor de wereld, je ware ‘zelf’ te ontplooien.