Sociale driegeleding is een visie op de samenleving die inhoudt dat de drie dragende krachten ervan hun eigen dynamiek moeten kunnen ontwikkelen, zodat ze elkaar maximaal kunnen bevruchten en in evenwicht houden:

  • het geestesleven (cultuur),
  • het rechtsleven,
  • het economisch leven.

Voor ieder van deze levensgebieden geldt volgens de idee van de sociale driegeleding een eigen ordenend principe:

  • het cultureel leven, waartoe onder meer religie, wetenschap, gezondheidszorg, kunsten en opvoeding gerekend worden, ontwikkelt zich vanuit vrijheid;
  • het rechtsleven met o.m. zijn wetten, regels en afspraken, is gebaseerd op het principe van gelijkheid;
  • het economisch leven met productie, distributie en consumptie ter bevrediging van menselijke behoeften, heeft als uitgangspunt de solidariteit of broederschap.

Ieder van deze gebieden heeft een eigen ontwikkelingsdynamiek nodig om zich gezond te kunnen ontwikkelen; ieder volgens zijn eigen specifiek ordeningsprincipe.
Geen van de drie gebieden mag een ander gebied domineren, terwijl zij in de praktijk toch steeds vervlochten zijn.

Bekijk hier in onze linksectie de toepassingen in België.

Enkele voorbeelden van literatuur over de beweging van sociale driegeleding

“De sociale impuls van de antroposofie”, Dieter Brüll – ISBN 9062382592
“De kernpunten van het sociale vraagstuk”, Rudolf Steiner – ISBN 9060385470
“Sociale toekomst”, Rudolf Steiner – ISBN 9060385063
“Driegonaal, tijdschrift voor sociale driegeleding en antroposofie” – ISSN 13853503